Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

solstitia V

  • 1 solstitia

    pl від solstitium

    English-Ukrainian dictionary > solstitia

  • 2 humidus

    hūmĭdus (ūmĭdus), a, um humide, mouillé, liquide.    - humida (umida), ōrum, n.: lieux humides; l'humidité; l'eau; la mer.    - humidum, i, n. Curt.: lieu humide.    - humida solstitia, Virg.: solstices pluvieux.    - humida verba, Gell. (au fig.): discours frivoles.
    * * *
    hūmĭdus (ūmĭdus), a, um humide, mouillé, liquide.    - humida (umida), ōrum, n.: lieux humides; l'humidité; l'eau; la mer.    - humidum, i, n. Curt.: lieu humide.    - humida solstitia, Virg.: solstices pluvieux.    - humida verba, Gell. (au fig.): discours frivoles.
    * * *
        Humidus, pe. cor. Aliud adiectiuum. Virg. Humide, Moite.

    Dictionarium latinogallicum > humidus

  • 3 umidus

    ūmidus, a, um [ umeo ]
    1) влажный, сырой ( ligna C); росистый (nox O, V, Sil); орошённый слезами ( lectus C)
    3) богатый источниками ( mons QC); полноводный, многоводный ( mare V)

    Латинско-русский словарь > umidus

  • 4 solstitium

    n (pl solstitia) астр.
    сонцестояння

    English-Ukrainian dictionary > solstitium

  • 5 octōgēnsimus (-gēsimus)

        octōgēnsimus (-gēsimus) adj. num.    [octoginta], the eightieth: annus: solstitia, Iu.

    Latin-English dictionary > octōgēnsimus (-gēsimus)

  • 6 decerpo

    dē-cerpo, psi, ptum, 3, v. a. [carpo], to pluck off, to tear, pull, or break off, to crop, gather (class.; most freq. in the poets.—Constr., usually aliquid ex aliqua re; less freq. aliquid de aliqua re).
    I.
    Lit.:

    acina de uvis decerpito,

    Cato R. R. 112, 3:

    novos flores,

    Lucr. 1, 927; 4, 3; cf.:

    undique decerptam fronti praeponere olivam,

    Hor. Od. 1, 7, 7:

    arbore pomum,

    Ov. M. 5, 536; cf. id. Pont. 3, 5, 19;

    and auricomos fetus arbore,

    Verg. A. 6, 141:

    praetenuia fila ex abietibus,

    Plin. 16, 31, 56, § 128;

    lilia tenero ungui,

    Prop. 1, 20, 39; cf.:

    pollice florem,

    Ov. F. 5, 255;

    and aurea poma manu mea,

    id. M. 10, 649; Val. Max. 2, 8, 5:

    herbas,

    Ov. M. 1, 645:

    ficum,

    Juv. 14, 253 et saep.— Absol.:

    floret (thymum) circa solstitia, cum et apes decerpunt,

    Plin. 21, 10, 31, § 56; Catull. 64, 316.—
    II.
    Trop.:

    quae (omnia) nisi cotidie decerpantur arescunt,

    Quint. 12, 10, 79:

    humanus animus decerptus ex mente divina,

    Cic. Tusc. 5, 13, 38; cf. Quint. 4, 1, 23:

    ne quid jocus de gravitate decerperet,

    Cic. de Or. 2, 56, 229:

    quarum (materiarum) nunc facillima decerpunt,

    Quint. 10, 5, 21.— Poet.: oscula mordenti semper decerpere rostro, Catull. 68, 127 (cf.: carpo, no. II. 1);

    for which, ora puellae,

    Verg. Cop. 33 Sillig.—Hence,
    B.
    Transf.
    1.
    (Acc. to carpo, no. II. 1.) To enjoy:

    ex re fructus,

    Hor. S. 1, 2, 79:

    primas noctes tecum epulis,

    Pers. 5, 43:

    murmura vocis,

    Stat. Th. 6, 165:

    decus primae pugnae,

    Sil. 4, 138; cf.:

    nihil sibi ex ista laude centurio decerpit,

    Cic. Marc. 2, 7:

    mulieres,

    Vulg. Baruch, 6, 27.—
    2.
    (Acc. to carpo, no. II. 1.) To destroy:

    quae (invidia) spes tantas decerpat,

    Quint. 6 prooem. § 10; cf.:

    illibatam virginitatem,

    Sen. Contr. 1, 2 med.

    Lewis & Short latin dictionary > decerpo

  • 7 hiemps

    hĭems or hiemps, ĕmis, f. [Gr. chiôn, cheima; Sanscr. himas, snow], the winter, winter time, rainy season (cf.: bruma, solstitium).
    I.
    Lit.: aestatem autumnus sequitur, post acer hiemps fit, Enn. ap. Prisc. p. 647 P. (Ann. v. 406 Vahl.):

    solvitur acris hiems grata vice veris et Favoni,

    Hor. C. 1, 4, 1: crudelis, Enn. ap. Prisc. p. 891 P. (Ann. v. 482 Vahl.);

    opp. to aestas,

    Dig. 43, 20, 1, §§

    31 and 32: dies primus est veris in Aquario, aestatis in Tauro, autumni in Leone, hiemis in Scorpione,

    Varr. R. R. 1, 28, 1; cf. id. ap. Col. 11, 2, 84; Plin. 2, 47, 47, § 125; 18, 25, 60, § 224 sq.: prodit hiems, sequitur crepitans hanc dentibus algor. Lucr. 5, 747:

    hanc vim frigorum hiememque, quam nos vix hujus urbis tectis sustinemus, excipere,

    Cic. Rab. Post. 15, 42:

    summa,

    id. Verr. 2, 4, 40, § 86; id. de Imp. Pomp. 12, 32:

    gravissimā hieme,

    Caes. B. C. 3, 8 fin.:

    jamque hiems appropinquabat,

    id. ib. 3, 9, 8:

    initā hieme,

    id. B. G. 3, 7, 1:

    jam prope hieme confectā,

    id. ib. 7, 32, 2: ante exactam hiemem, id. ib. 6, 1, 4:

    hiems jam praecipitaverat,

    id. B. C. 3, 25, 1:

    modestia hiemis,

    Tac. A. 12, 43:

    bellum difficillimum gessit hieme anni,

    in winter time, Suet. Caes. 35:

    stridebat deformis hiems,

    Juv. 4, 58: Arabes campos et montes hieme et aestate peragrantes, winter and summer, i. e. in all seasons, Cic. Div. 1, 42, 94.—In plur.:

    confligunt hiemes aestatibus acres,

    Lucr. 6, 373:

    est ubi plus tepeant hiemes?

    Hor. Ep. 1, 10, 15:

    informīs hiemes reducit Juppiter, idem Summovet,

    id. C. 2, 10, 15; 3, 1, 32:

    in his locis maturae sunt hiemes,

    Caes. B. G. 4, 20, 1; Cic. N. D. 2, 19, 49:

    seu plures hiemes, seu tribuit Juppiter ultimam,

    years, Hor. C. 1, 11, 4:

    post certas hiemes,

    id. ib. 1, 15, 35; cf.:

    sic multas hiemes atque octogensima vidit solstitia,

    Juv. 4, 92.—Personified: Hiems, Ov. M. 2, 30; 15, 212; 4, 436; Verg. A. 3, 120.—
    B.
    Transf. (mostly poet.).
    1.
    Rainy, stormy weather, a storm, tempest:

    imber Noctem hiememque ferens,

    Verg. A. 5, 11; cf.:

    non tam creber agens hiemem ruit aequore turbo,

    id. G. 3, 470:

    Juppiter horridus austris Torquet aquosam hiemem,

    id. A. 9, 671; id. G. 1, 321; Hor. Epod. 2, 52; Ov. M. 11, 490; 521; 13, 709 al.—In plur., Val. Fl. 2, 22; Stat. S. 5, 1, 36.—In prose:

    maritimos cursus praecludebat hiemis magnitudo,

    Cic. Planc. 40 fin.:

    qui (gubernator) navem ex hieme marique scopuloso servat,

    Nep. Att. 10 fin.
    2.
    In gen., cold, chill; tempest, violence ( poet.):

    sic letalis hiems paulatim in pectora venit,

    a deadly chill, Ov. M. 2, 827; cf. Mart. 2, 46, 7:

    Vesuvinus apex et flammea diri Montis hiems,

    the fiery tempest, Stat. S. 3, 5, 72;

    so of Vesuvius: vix dum ignea montem Torsit hiems,

    Val. Fl. 4, 508:

    instamus jactu telorum et ferrea nimbis Certat hiems,

    the iron storm, shower of weapons, Stat. Th. 5, 386.—
    II.
    Trop.
    1.
    Cold, storm ( poet.):

    ab illa Pessima (die) mutati coepit amoris hiems,

    cold, Ov. H. 5, 34:

    hiems rerum,

    the storm of war, disturbance of war, Claud. B. Get. 151.—
    2.
    Trouble, distress:

    suae senectuti acriorem hiemem parat, quom illam inportunam tempestatem conciet,

    Plaut. Trin. 2, 3, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > hiemps

  • 8 Hiems

    hĭems or hiemps, ĕmis, f. [Gr. chiôn, cheima; Sanscr. himas, snow], the winter, winter time, rainy season (cf.: bruma, solstitium).
    I.
    Lit.: aestatem autumnus sequitur, post acer hiemps fit, Enn. ap. Prisc. p. 647 P. (Ann. v. 406 Vahl.):

    solvitur acris hiems grata vice veris et Favoni,

    Hor. C. 1, 4, 1: crudelis, Enn. ap. Prisc. p. 891 P. (Ann. v. 482 Vahl.);

    opp. to aestas,

    Dig. 43, 20, 1, §§

    31 and 32: dies primus est veris in Aquario, aestatis in Tauro, autumni in Leone, hiemis in Scorpione,

    Varr. R. R. 1, 28, 1; cf. id. ap. Col. 11, 2, 84; Plin. 2, 47, 47, § 125; 18, 25, 60, § 224 sq.: prodit hiems, sequitur crepitans hanc dentibus algor. Lucr. 5, 747:

    hanc vim frigorum hiememque, quam nos vix hujus urbis tectis sustinemus, excipere,

    Cic. Rab. Post. 15, 42:

    summa,

    id. Verr. 2, 4, 40, § 86; id. de Imp. Pomp. 12, 32:

    gravissimā hieme,

    Caes. B. C. 3, 8 fin.:

    jamque hiems appropinquabat,

    id. ib. 3, 9, 8:

    initā hieme,

    id. B. G. 3, 7, 1:

    jam prope hieme confectā,

    id. ib. 7, 32, 2: ante exactam hiemem, id. ib. 6, 1, 4:

    hiems jam praecipitaverat,

    id. B. C. 3, 25, 1:

    modestia hiemis,

    Tac. A. 12, 43:

    bellum difficillimum gessit hieme anni,

    in winter time, Suet. Caes. 35:

    stridebat deformis hiems,

    Juv. 4, 58: Arabes campos et montes hieme et aestate peragrantes, winter and summer, i. e. in all seasons, Cic. Div. 1, 42, 94.—In plur.:

    confligunt hiemes aestatibus acres,

    Lucr. 6, 373:

    est ubi plus tepeant hiemes?

    Hor. Ep. 1, 10, 15:

    informīs hiemes reducit Juppiter, idem Summovet,

    id. C. 2, 10, 15; 3, 1, 32:

    in his locis maturae sunt hiemes,

    Caes. B. G. 4, 20, 1; Cic. N. D. 2, 19, 49:

    seu plures hiemes, seu tribuit Juppiter ultimam,

    years, Hor. C. 1, 11, 4:

    post certas hiemes,

    id. ib. 1, 15, 35; cf.:

    sic multas hiemes atque octogensima vidit solstitia,

    Juv. 4, 92.—Personified: Hiems, Ov. M. 2, 30; 15, 212; 4, 436; Verg. A. 3, 120.—
    B.
    Transf. (mostly poet.).
    1.
    Rainy, stormy weather, a storm, tempest:

    imber Noctem hiememque ferens,

    Verg. A. 5, 11; cf.:

    non tam creber agens hiemem ruit aequore turbo,

    id. G. 3, 470:

    Juppiter horridus austris Torquet aquosam hiemem,

    id. A. 9, 671; id. G. 1, 321; Hor. Epod. 2, 52; Ov. M. 11, 490; 521; 13, 709 al.—In plur., Val. Fl. 2, 22; Stat. S. 5, 1, 36.—In prose:

    maritimos cursus praecludebat hiemis magnitudo,

    Cic. Planc. 40 fin.:

    qui (gubernator) navem ex hieme marique scopuloso servat,

    Nep. Att. 10 fin.
    2.
    In gen., cold, chill; tempest, violence ( poet.):

    sic letalis hiems paulatim in pectora venit,

    a deadly chill, Ov. M. 2, 827; cf. Mart. 2, 46, 7:

    Vesuvinus apex et flammea diri Montis hiems,

    the fiery tempest, Stat. S. 3, 5, 72;

    so of Vesuvius: vix dum ignea montem Torsit hiems,

    Val. Fl. 4, 508:

    instamus jactu telorum et ferrea nimbis Certat hiems,

    the iron storm, shower of weapons, Stat. Th. 5, 386.—
    II.
    Trop.
    1.
    Cold, storm ( poet.):

    ab illa Pessima (die) mutati coepit amoris hiems,

    cold, Ov. H. 5, 34:

    hiems rerum,

    the storm of war, disturbance of war, Claud. B. Get. 151.—
    2.
    Trouble, distress:

    suae senectuti acriorem hiemem parat, quom illam inportunam tempestatem conciet,

    Plaut. Trin. 2, 3, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > Hiems

  • 9 hiems

    hĭems or hiemps, ĕmis, f. [Gr. chiôn, cheima; Sanscr. himas, snow], the winter, winter time, rainy season (cf.: bruma, solstitium).
    I.
    Lit.: aestatem autumnus sequitur, post acer hiemps fit, Enn. ap. Prisc. p. 647 P. (Ann. v. 406 Vahl.):

    solvitur acris hiems grata vice veris et Favoni,

    Hor. C. 1, 4, 1: crudelis, Enn. ap. Prisc. p. 891 P. (Ann. v. 482 Vahl.);

    opp. to aestas,

    Dig. 43, 20, 1, §§

    31 and 32: dies primus est veris in Aquario, aestatis in Tauro, autumni in Leone, hiemis in Scorpione,

    Varr. R. R. 1, 28, 1; cf. id. ap. Col. 11, 2, 84; Plin. 2, 47, 47, § 125; 18, 25, 60, § 224 sq.: prodit hiems, sequitur crepitans hanc dentibus algor. Lucr. 5, 747:

    hanc vim frigorum hiememque, quam nos vix hujus urbis tectis sustinemus, excipere,

    Cic. Rab. Post. 15, 42:

    summa,

    id. Verr. 2, 4, 40, § 86; id. de Imp. Pomp. 12, 32:

    gravissimā hieme,

    Caes. B. C. 3, 8 fin.:

    jamque hiems appropinquabat,

    id. ib. 3, 9, 8:

    initā hieme,

    id. B. G. 3, 7, 1:

    jam prope hieme confectā,

    id. ib. 7, 32, 2: ante exactam hiemem, id. ib. 6, 1, 4:

    hiems jam praecipitaverat,

    id. B. C. 3, 25, 1:

    modestia hiemis,

    Tac. A. 12, 43:

    bellum difficillimum gessit hieme anni,

    in winter time, Suet. Caes. 35:

    stridebat deformis hiems,

    Juv. 4, 58: Arabes campos et montes hieme et aestate peragrantes, winter and summer, i. e. in all seasons, Cic. Div. 1, 42, 94.—In plur.:

    confligunt hiemes aestatibus acres,

    Lucr. 6, 373:

    est ubi plus tepeant hiemes?

    Hor. Ep. 1, 10, 15:

    informīs hiemes reducit Juppiter, idem Summovet,

    id. C. 2, 10, 15; 3, 1, 32:

    in his locis maturae sunt hiemes,

    Caes. B. G. 4, 20, 1; Cic. N. D. 2, 19, 49:

    seu plures hiemes, seu tribuit Juppiter ultimam,

    years, Hor. C. 1, 11, 4:

    post certas hiemes,

    id. ib. 1, 15, 35; cf.:

    sic multas hiemes atque octogensima vidit solstitia,

    Juv. 4, 92.—Personified: Hiems, Ov. M. 2, 30; 15, 212; 4, 436; Verg. A. 3, 120.—
    B.
    Transf. (mostly poet.).
    1.
    Rainy, stormy weather, a storm, tempest:

    imber Noctem hiememque ferens,

    Verg. A. 5, 11; cf.:

    non tam creber agens hiemem ruit aequore turbo,

    id. G. 3, 470:

    Juppiter horridus austris Torquet aquosam hiemem,

    id. A. 9, 671; id. G. 1, 321; Hor. Epod. 2, 52; Ov. M. 11, 490; 521; 13, 709 al.—In plur., Val. Fl. 2, 22; Stat. S. 5, 1, 36.—In prose:

    maritimos cursus praecludebat hiemis magnitudo,

    Cic. Planc. 40 fin.:

    qui (gubernator) navem ex hieme marique scopuloso servat,

    Nep. Att. 10 fin.
    2.
    In gen., cold, chill; tempest, violence ( poet.):

    sic letalis hiems paulatim in pectora venit,

    a deadly chill, Ov. M. 2, 827; cf. Mart. 2, 46, 7:

    Vesuvinus apex et flammea diri Montis hiems,

    the fiery tempest, Stat. S. 3, 5, 72;

    so of Vesuvius: vix dum ignea montem Torsit hiems,

    Val. Fl. 4, 508:

    instamus jactu telorum et ferrea nimbis Certat hiems,

    the iron storm, shower of weapons, Stat. Th. 5, 386.—
    II.
    Trop.
    1.
    Cold, storm ( poet.):

    ab illa Pessima (die) mutati coepit amoris hiems,

    cold, Ov. H. 5, 34:

    hiems rerum,

    the storm of war, disturbance of war, Claud. B. Get. 151.—
    2.
    Trouble, distress:

    suae senectuti acriorem hiemem parat, quom illam inportunam tempestatem conciet,

    Plaut. Trin. 2, 3, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > hiems

  • 10 octogesimus

    octōgēsĭmus, a, um, num. ord. adj. [octoginta], the eightieth:

    quartum annum ago et octogesimum,

    Cic. Sen. 10, 32; 2, 4:

    solstitia,

    Juv. 4, 92.

    Lewis & Short latin dictionary > octogesimus

  • 11 solstitium

    solstĭtĭum, ii, n. [sol-sisto].
    I.
    In gen., the time when the sun seems to stand still, either in Cancer or in Capricorn, the (summer or winter) solstice (so in gen. not till after the Aug. period):

    solstitium aestivum... hibernum,

    Col. 7, 3, 11:

    aestivum,

    Plin. 2, 103, 106, § 229:

    brumale,

    Col. 11, 2, 94:

    solstitia et aequinoctia,

    id. 9, 14, 12.—
    II.
    In partic., the summer solstice, the longest day of the year (opp. bruma, the prevalent signif. of the word):

    alter motus solis est... a brumā ad solstitium. Solstitium quod sol eo die sistere videbatur,

    Varr. L. L. 6, § 8 Müll.; Cato, R. R. 104; Varr. R. R. 1, 28, 2; 1, 1, 46; Cic. N. D. 2, 7, 19; 2, 19, 50; id. Div. 2, 44, 93; Plin. 8, 43, 68, § 167; 18, 28, 68, § 264 al.—
    B.
    Transf., in gen., summer time, the heat of summer ( poet. and in post-Aug. prose; cf. bruma, 2.): paenula solstitio, campestre nivalibus auris Hor. Ep. 1, 11, 18; Verg. G. 1, 100; Ov. Tr. 5, 10, 7; Sen. Ben. 1, 12, 3:

    solstitium pecori defendite,

    Verg. E. 7, 47.

    Lewis & Short latin dictionary > solstitium

  • 12 umidum

    ūmĭdus (less correctly hū-), a, um, adj. [umeo].
    I.
    Prop., moist, humid, damp, dank, wet (freq. and class.):

    simplex est natura animantis, ut vel terrena sit vel ignea vel animalis vel umida,

    Cic. N. D. 3, 14, 34; cf.:

    terrena et umida,

    id. Tusc. 1, 17, 40:

    tellus,

    Lucr. 2, 873; so,

    terra,

    id. 6, 1100:

    ignem ex lignis viridibus atque umidis facere,

    Cic. Verr. 2, 1, 16, § 45; cf.:

    (naves) factae subito ex umidā materiā,

    Caes. B. C. 1, 58:

    saxa,

    Lucr. 5, 948 sq.:

    linguaï templa,

    id. 4, 622:

    lumina,

    Ov. M. 9, 536:

    creta,

    Hor. Epod. 12, 10:

    quanto umidius est solum,

    Col. 4, 19, 2:

    ager uliginosus umidissimus,

    Varr. L. L. 5, 5, 9, § 44:

    umidissimum cerebrum,

    Plin. 11, 37, 49, § 133: subices, Enn. ap. Gell. 4, 17, 14:

    nox,

    Verg. A. 2, 8:

    dies,

    Quint. 11, 3, 27:

    nulla dies adeo est australibus umida nimbis,

    Ov. P. 4, 4, 1:

    solstitia,

    Verg. G. 1, 100:

    regna,

    i. e. of the river, id. ib. 4, 363: caedunt securibus umida vina, i. e. formerly liquid (now frozen), id. ib. 3, 364 Heyn.:

    caligo, quam circa umidi effuderant montes,

    Curt. 4, 12, 20:

    maria,

    Verg. A. 5, 594:

    mella,

    id. ib. 4, 486:

    umidiora et aquosa,

    App. Dogm. Plat. 1, p. 9.—As subst.: ūmĭdum, i, n. (sc. solum), a moist, wet, or damp place:

    castra in umido locare,

    Curt. 8, 4, 13:

    pontes et aggeres umido paludum imponere,

    Tac. A. 1, 61:

    herba in umidis nascens,

    Plin. 24, 11, 63, § 104:

    Sirius alto Defluit ab caelo mersumque per umida quaerit,

    i. e. the ocean, Avien. Arat. 755; cf. Cels. praef. 1.—
    II.
    Fig., watery, weak:

    verba,

    Gell. 1, 15, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > umidum

  • 13 umidus

    ūmĭdus (less correctly hū-), a, um, adj. [umeo].
    I.
    Prop., moist, humid, damp, dank, wet (freq. and class.):

    simplex est natura animantis, ut vel terrena sit vel ignea vel animalis vel umida,

    Cic. N. D. 3, 14, 34; cf.:

    terrena et umida,

    id. Tusc. 1, 17, 40:

    tellus,

    Lucr. 2, 873; so,

    terra,

    id. 6, 1100:

    ignem ex lignis viridibus atque umidis facere,

    Cic. Verr. 2, 1, 16, § 45; cf.:

    (naves) factae subito ex umidā materiā,

    Caes. B. C. 1, 58:

    saxa,

    Lucr. 5, 948 sq.:

    linguaï templa,

    id. 4, 622:

    lumina,

    Ov. M. 9, 536:

    creta,

    Hor. Epod. 12, 10:

    quanto umidius est solum,

    Col. 4, 19, 2:

    ager uliginosus umidissimus,

    Varr. L. L. 5, 5, 9, § 44:

    umidissimum cerebrum,

    Plin. 11, 37, 49, § 133: subices, Enn. ap. Gell. 4, 17, 14:

    nox,

    Verg. A. 2, 8:

    dies,

    Quint. 11, 3, 27:

    nulla dies adeo est australibus umida nimbis,

    Ov. P. 4, 4, 1:

    solstitia,

    Verg. G. 1, 100:

    regna,

    i. e. of the river, id. ib. 4, 363: caedunt securibus umida vina, i. e. formerly liquid (now frozen), id. ib. 3, 364 Heyn.:

    caligo, quam circa umidi effuderant montes,

    Curt. 4, 12, 20:

    maria,

    Verg. A. 5, 594:

    mella,

    id. ib. 4, 486:

    umidiora et aquosa,

    App. Dogm. Plat. 1, p. 9.—As subst.: ūmĭdum, i, n. (sc. solum), a moist, wet, or damp place:

    castra in umido locare,

    Curt. 8, 4, 13:

    pontes et aggeres umido paludum imponere,

    Tac. A. 1, 61:

    herba in umidis nascens,

    Plin. 24, 11, 63, § 104:

    Sirius alto Defluit ab caelo mersumque per umida quaerit,

    i. e. the ocean, Avien. Arat. 755; cf. Cels. praef. 1.—
    II.
    Fig., watery, weak:

    verba,

    Gell. 1, 15, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > umidus

См. также в других словарях:

  • AEQUINOCTIA ambo — Cynocephali sedentis hieroglyphicô indigitari consuevêre, apud Aegyptios: Ea enim huius animalis natura est, ur per aequinoctia duodecies in die urinam reddat, aequali semper inter duodenas vices observatô spatiô; quod similiter facit in duabus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SOLSTITIUM — antiquis proprie ἡ τροπὴ θερινὴ, sicut Bruma ἡ χειμερινὴ. Virg. Georgic. l. 1. v. 100. Humida Solstitia, atque byemes optate serenas Agricolae Ubi aestates humidas optandas esse agricolis, ut contra hiemes, i. e. brumas, serenas, innuit. Horat.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • POLOGRAPHIA — Graece Πολογραφία inter opera Astronomica Democriti, recensetur a Laertio in Vita eius: quâ voce intelligitur descriptio πόλων καὶ ἀναλημμάτων ςκιοθηρικῶν, polorum et analemmatum sciothericorum. Nempe veteres Graeci Πόλον primitus dixêre caelum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Satires of Juvenal — [ Frontispiece depicting Juvenal and Persius, from a volume translated by John Dryden in 1711.] The Satires are a collection of satirical poems by the Latin author Juvenal written in the late 1st and early 2nd centuries CE.Juvenal is credited… …   Wikipedia

  • Phoebis avellaneda — Phoebis avellaneda …   Wikipédia en Français

  • Centaurea — Cen·tau·rea (sen tawґre ə) a genus of plants with yellow flowers, found mainly in the western United States and Australia; when eaten by horses they cause nigropallidal encephalomalacia. C. reґpens is the Russian knapweed and C.… …   Medical dictionary

  • ANALEMMA — Graece Α᾿νάλεμμα, apud Vitruvium l. 9. c. 4. est ratio conquisita Solis cursu, et umbrae crescentis, a Brumae observatione inventa, e qua per rationes Architectonicas circinique descriptiones, est inventus effectus in Mundo. Nempe umbra crescit a …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ENNEADECAETERIS — Gr. Ε᾿ννεαδεκαετηρὶς, novem ac decem annorum circuitus est, quem Meron, Phaini auditor, acceptâ ab eo rectâ Solstitii observatione, non composuit solum, sed et publice Athenis in Comitio monumentum erexit, quo populus doceretur, quibus anni… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HELIOTROPIUM — I. HELIOTROPIUM Thessaliae urbs. Polyb. II. HELIOTROPIUM flos, trerâ editus parelius videtur: Minime certe quidem ambigas, Naturam, illud dum moliretur, direxisse manum et opus exegisse ad exemplum Regis astrorum; et floribus dare dum voluit… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HIEMS — ex Aeolico χειμᾶς, ut haber Salmas. ad Solin. p. 310. in tres partes ab antiquissimis Graecis divisa est, quarum mediam Brumae assignabant. Galenus, de anni partitione, secundum Hippocratem, Epidem. princ. Οἱ δ᾿ ἀυτοὶ καὶ τὸν χειμῶνα τριχῆ… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HOROLOGIUM — I. HOROLOGIUM, Varroni de Re Rust. l. 3. c. 5. turris dicitur, vento, undecumque flaret, indicando exstincto. vide infra Turris it. supra Aurologium. II. HOROLOGIUM antiquitus venter fuit, ut Parasitus ille Plautinus apud A. gell. l. 3. c. 4 ait …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»